เพลงพื้นบ้านในรั้วมหาวิทยาลัย

เพลงพื้นบ้านในรั้วมหาวิทยาลัย (校園民歌) เป็นดนตรีประเภทหนึ่งที่นิยมฟัง บรรเลง และขับร้องในไต้หวัน เป็นที่นิยมแพร่หลายในระหว่างปี 1970 -1990 นิยมใช้กีต้าร์บรรเลงประกอบการขับร้อง เนื่องจาก กีต้าร์เป็นเครื่องดนตรีที่เป็นที่นิยมในหมู่นักศึกษา

เพลงประเภทนี้นิยมแพร่หลายในหมู่นักศึกษาในมหาวิทยาลัยในไต้หวัน ในช่วงนั้นสังคมเกิดกระแสเกี่ยวกับมวลชน (民眾)และความคิดเห็นเกี่ยวกับชนชาติ (民族) บรรดานักศึกษาคิดว่า เพลงที่เขานิยมร้อง นิยมฟัง เป็นเพลงพื้นบ้าน แต่แท้ที่จริงไม่ใช่เพลงพื้นเมืองของไต้หวัน และไม่ใช่เพลงพื้นบ้านของชนชาติจีน สุดท้ายจึงเรียกเพลงชนิดนี้ว่า เพลงพื้นบ้านในรั้วมหาวิทยาลัย

ก่อนปี 1970 นักศึกษาในไต้หวันนิยม เพลงฝรั่ง หรือเพลงภาษาอังกฤษของตะวันตก ต่อมาในปี 1972 ประธานาธิบดีริชาร์ด นิกสัน ของประเทศสหรัฐอเมริกาเยือนสาธารณรัฐประชาชนจีนอย่างเป็นทางการ จากนั้นไต้หวันหรือสาธารณรัฐจีนก็สิ้นสุดสมาชิกสภาพในองค์การสหประชาชาติ ทำให้ในหมู่นักศึกษาไต้หวันเกิดกระแสความคิดว่า ควร ใช้ภาษาของตนเอง แต่งเพลงด้วยตนเอง (用自己的語言，創作自己的歌曲) และเกิดการรณรงค์ และเกิดคำขวัญว่า ร้องเพลงของตนเอง (唱自己的歌)

เพลงพื้นบ้านในรั้วมหาวิทยาลัย มีเนื้อหาเป็นบรรยายธรรมชาติ บรรยายบ้านเกิด บรรยายความรู้สึก ความรักในวัยเรียน มีการนำบทกวีสมัยใหม่มาเป็นเนื้อร้องด้วย

สำหรับท่วงทำนองและเนื้อร้องของเพลงพื้นบ้านในรั้วมหาวิทยาลัย เรียบง่าย และฟังสบายๆ