หยางฉิน - ขิมจีน

ขิมจีน หรือเรียกว่า หยางฉิน（扬琴）เรียกว่า  ซูฉิน（书琴）แปลว่า  พิณรูปหนังสือ  บางแห่งก็เรียกว่า  ต่าฉิน（打琴）แปลว่า พิณที่บรรเลงโดยการใช้ไม้ตี  ในบางที่ก็เรียกว่า หูเตี๋ยฉิน（蝴蝶琴）แปลว่า  พิณรูปผีเสื้อ  เพราะบางแห่งทำกล่องหยางฉินคล้ายกับรูปผีเสื้อ

หยางฉินก็เข้ามาแพร่หลายในประเทศไทยตั้งแต่โบราณ  ในภาษาไทยเรียก  หยางฉิน  ว่า  ขิม  แต่ขิมที่ใช้เล่นในวงดนตรีไทยได้มีการเปลี่ยนขนาดของสาย  ปรับเปลี่ยนการเทียบเสียงให้เข้ากับวงดนตรีไทยด้วย


หยางฉิน  เป็นเครื่องดนตรีที่นำมาจากประเทศแถบเปอร์เซีย  เข้ามาในประเทศจีนราวสมัยราชวงศ์หมิง-ชิงนิยมแพร่หลายเข้ามาทางภาคใต้แถบชายฝั่งทะเลตะวันออกในมณฑลกวางตุ้ง  ต่อมาได้รับความนิยมมากในหมู่ชาวบ้าน  ต่อมาจึงได้แพร่หลายไปในมณฑลอื่น ๆ ในประเทศจีน



หยางฉิน  เป็นกล่องไม้สี่เหลี่ยมพื้นผ้า  ด้านบนขึงสายลวด  มีหย่องรองสาย  เวลาบรรเลงใช้ไม้ตีให้เกิดเสียง  หยางฉินจัดเป็นเครื่องดนตรีที่นิยมใช้บรรเลงในวงดนตรีพื้นเมืองของจีน  บางครั้งใช้แสดงเดี่ยว  หรือใช้ประกอบในการแสดงงิ้ว