จิงหู 京胡 เป็นเครื่องสาย ประเภทเครื่องสี ของจีน หรืออาจเรียกว่า เป็น ซอ ชนิดหนึ่ง จิงหู มีชื่อเรียกหลายอย่าง เช่น ชาวบ้านทั่วไปนิยมเรียกว่า หูฉิน ในสมัยแรกๆ เรียกว่า เอ้อร์กู่จื่อ เนื่องจากนำมาบรรเลงคลอร้องงิ้วปักกิ่ง ต่อมาจึงเรียกว่า จิงหู
จิงหู พัฒนามาจากซอเอ้อร์หู ในสมัยราชวงศ์ชิงตอนปลาย (ประมาณ คศ. 1785) ในสมัยของจักรพรรดิเฉียนหลง เริ่มประดิษฐ์ และทำซอจิงหูขึ้นมา เพื่อนำมาบรรเลงคลอร้องในงิ้วของปักกิ่ง และงิ้วของชนชาติฮั่น ดังนั้นประวัติความมาของจิงหูมีมาประมาณ 200 กว่าปีมาแล้ว
จิงหูมีขนาดเล็ก ทำจากไม้ไผ่ กระบอกซอขึงด้วยหนังงู มี 2 สาย เดิมคันชักของจิงหู เป็นแบบหย่อน ต่อมาในศตวรรษที่ 19 มีการพัฒนาใช้คันชักแบบตึงด้วย ปัจจุบัน จิงหู มีคันชัก 2 แบบ คือ แบบหย่อน และแบบตึง
ปัจจุบันในมณฑลอันฮุย ซานตุง เหอหนาน และเสฉวน ยังคงนิยมบรรเลงจิงหู ที่มีคันชักแบบหย่อน
จิงหูพัฒนาและรุ่งเรืองพร้อมๆ กับงิ้วปักกิ่ง ,เมื่องิ้วปักกิ่งเจริญรุ่งเรืองเป็นที่นิยมในหมู่ชาวจีน จิงหูก็ได้รับความนิยมเช่นกัน ดังนั้นหลังจาก ปีคศ. 1930 ร้านเครื่องดนตรีในกรุงปักกิ่ง มีการจำหน่ายจิงหูอย่างแพร่หลาย
จิงหู มักใช้บรรเลงคลอร้องในการแสดงงิ้วปักกิ่ง แต่ปัจจุบันมีการนำไปบรรเลงในวงดนตรีพื้นเมือง และบรรเลงประกอบการแสดงกับงิ้วถิ่นอื่น ๆ ด้วย
No comments:
Post a Comment